کد مطلب:35379
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:16
با توجه به اينكه خداوند براي گناه كاران كيفرهاي سخت معين كرده است آيا برداشتن كيفر تبه كاران به واسطه شفاعت اولياء خدا با عدالت خداوند سازگار است؟
اولا اشكال كنندگان درباره اوامر امتحاني پروردگار چه پاسخي دارند؟ آيا برداشتن حكم امتحاني خداوند همچون منع از كشته شدن اسماعيل(ع) در مرحله دوم و اثبات كشته شدن او در مرحله اول به دست حضرت ابراهيم(ع) آيا هر دو عدالت است، يا يكي عدالت و ديگري ظلم؟ لابد هر دو عدالت است، و حكمت آن، بيرون آوردن نيت هاي دروني مكلف و شكوفاسازي استعدادهاي اوست.
در مورد شفاعت نيز خواهيم گفت: ممكن است خداوند مقدر كرده باشد همه افراد با ايمان را نجات دهد، ولي در ظاهر احكامي را مقرر و بر مخالفت آنها كيفرهايي معين كرده تا كافران به وسيله كفر خود هلاك و مؤمنان به واسطه پيروي و اطاعت به درجات بالا ترفيع يافته و گنه كاران به واسطه شفاعت بر كشتي نجات سوار و از پاره اي عقاب ها رهايي يابند و بعضي ديگر از كيفر ها را چونان هول و وحشت برزخ، دلهره و دلواپسي قيامت بچشند و آن را لمس كنند. پس هم حكم اول، يعني تشريع كيفر بر پايه عدالت بوده و هم حكم دوم يعني برداشتن مجازات عادلانه و عاقلانه است.
ثانيا، شفاعت از قبيل نقض و شكستن حكم اول و همچنين از باب شكستن مجازات و عقوبت نيست، بلكه شفاعت نسبت به حكم عقوبت و مجازات جنبه سيطره و حكومت دارد؛ يعني نافرماني كننده را از شمول مجازات بيرون مي آورد و مشمول رحمت، احسان، عفو، فضل و كرم مي سازد، كه در اين امر قهرا به شفيع نيز احترام گذاشته شده است. حاصل اين كه تبدلي در شفاعت شده پديد مي آيد تا به بركت آن تحول از استحقاق عذاب برهد اولا، و به شايستگي ثواب برسد ثانيا، و حريم قانون جزا محفوظ بماند ثالثا.
: آية الله جوادي آملي
تفسير موضوعي قرآن ج 5 (معاد در قرآن)
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.